- کبک بچه (کَ بَ چَ / چِ / بَچْ چَ / بَچْ چِ)
بچۀ کبک. جوجۀ کبک. سلک. (منتهی الارب ذیل کلمه سلک) (دهار). سلکه. سلکانه. (از منتهی الارب ذیل کلمه سلک)
معنی کبک بچه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(بَ چْ چَ / چِ)
لغت نامه دهخدا
بچه خوک. (ناظم الاطباء). خنوص. ذوبل. (منتهی الارب) ، خوک شیرده. (ناظم الاطباء)
(لَ لَ بَ چَ / چِ)
لغت نامه دهخدا
بچۀ لکلک:
هست بر لکلک ز جیلان و بقم منقار و پای
پس چرا گشت آبنوسین هر دو پر لکلک بچه.
سوزنی
هست بر لکلک ز جیلان و بقم منقار و پای
پس چرا گشت آبنوسین هر دو پر لکلک بچه.
سوزنی
(کُ کُ بَ)
لغت نامه دهخدا
گروه درهم پیوسته از اسبان و جز آن. (از منتهی الارب). جماعتی از خیل. جماعتی از مردم درهم پیوسته. (از اقرب الموارد)
(کَ کَ بَ / بِ)
لغت نامه دهخدا
صدای پای ستوران و شتران و آدمیان باشد به طریق اجتماع. (برهان) (آنندراج). آواز پای ستوران و چارپایان و آدمیان به گروه. (یادداشت مؤلف). و گویا مأخوذ از کبکبۀ عربی است و یا بالعکس، (در تداول فارسی) سواران و پیادگان. جمعیت از پیاده و سوار که با امیری روند. (یادداشت مؤلف) ، (در تداول عوام فارسی زبان) خدم و حشم و اسباب شکوه و بزرگی و شاهی در گاه حرکت. (یادداشت مؤلف). از کبکبه و دبدبه، دستگاه و جلال و ثروت و بیا و بروی کسی مراد است، ازدحام. انبوهی. (یادداشت مؤلف)
(رَ)
لغت نامه دهخدا
نگونسار کردن. (ترجمان علامۀ جرجانی ص 81). واژگون کردن و بر زمین افکندن. (از اقرب الموارد). بروی افکندن. (یادداشت مؤلف). بر روی درافکندن. قوله تعالی: فکبکبوا فیها. (منتهی الارب) ، کبکبۀ مال، جمع کردن آن و بازگرداندن قسمتهایی از آن که پراکنده شده. (از اقرب الموارد) ، تیراندازی در مغاک. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کبک
جاه، جلال، شکوه، شوکت، اسواران، گروه